بررسی امکان تهیه فیلم خوراکی از کنسانتره پروتئین آب پنیر و ارزیابی ویژگی های فیزیکوشیمیایی و مکانیکی آن

چکیده سال هاست که پلاستیک ها به طور گسترده در صنعت غذا به عنوان مواد بسته بندی استفاده می شوند و به کار گیری این مواد با مسائل زیست محیطی و اقتصادی همراه است. جهت از میان برداشتن این مشکلات، فیلم ها و پوشش های خوراکی بر پایه پلی ساکارید، پروتئین، لیپید و یا ترکیبی از آن ها وارد صنعت بسته بندی شده است. لذا هدف این تحقیق، خواص فیزیکوشیمیایی و مکانیکی فیلم خوراکی پروتئین آب پنیر، موم زنبور عسل و پولالان می باشد. از گلیسرول نیز به عنوان پلاستیسایزر استفاده شد. خواص فیزیکی فیلم شامل ضخامت، میزان رطوبت، حلالیت در آب، نرخ عبور بخار آب و خواص مکانیکی شامل درصد افزایش طول در لحظه پاره شدن و مقاومت کششی اندازه گیری شدند. همچنین ارزیابی شد. ریز ساختار و مورفولوژی فیلم ها به ترتیب توسط dsc خصوصیات حرارتی فیلم ها توسط میکروسکوپ الکترونی و جذب اتمی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد تغییر در غلظت پلاستیسایزر کشسانی فیلم را تغییر می دهد. افزودن موم زنبور عسل بر روی حلالیت، نفوذ پذیری به بخار و بهبود زاویه تماس تأثیر گذار بود اما گلیسرول و موم بر روی دمای انتقال شیشه ای تأثیر محسوسی نداشتند. آزمون خواص مکانیکی نشان داد که وجود لاکتوز در کنسانتره پروتئین آب پنیر باعث افزایش طول در لحظه پاره شدن و کاهش مقاومت کششی شد. همچنین وجود لاکتوز میزان مصرف گلیسرول را نیز کاهش داد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی از سطح و مقطع فیلم تولیدی موید بهبود خواص فیلم تولیدی در نتیجه استفاده از موم زنبور عسل بود. همچنین تصاویر میکروسکوپ جذب اتمی نشان داد که با افزایش میزان موم زبری نسبی افزایش می یابد. نتایج کلی آزمایشات در بخش نتایج و بحث مورد بررسی قرار گرفته است. واژه های کلیدی: فیلم و پوشش خوراکی، کنسانتره پروتئین آب پنیر، پولالان، موم زنبور عسل، گلیسرول